Kamis, 26 Maret 2009

YUNANI TUKANG JAMU

Yunani teh aslinamah arana teh maryani, manehna asli urang jawa tengah tepatna di solo, kabeneran pisan tukangeun imahna teh solokan, jadi manehna kadang nyebutkna teh pas kan rumah gue di solokan. manehna ngilu ngumbara jeung lalakina ka kota Cikampek, barinu ngilu dagang jamu maturan lalakina Mas Parjo dagang baso ceker kebo. Dikota Cikampek mah tos terkenal pisan aya "Baso Ceker Kebo Mas Parjo". lamun malem minggu loba jelema ngantri hayang baso ceker kebo anu tos kakoncara ngonah pisan.

Mas Parjo unggal poe dagang baso ceker kebo, mangkalna handapeun sasak gantung cikampek, biasana sok seep 20 ceker kebo. Nepi ka kiwari basona laku pisan, mas Parjo jadi juragan baso, menehna benghar pisan , ayeuna mah geus kabeuli mobil sagala, mobil anyar toyota avanza, manehna resep jalan-jalan jeung ngeceng ayeuna mah. da ari jualan basonamah ku anak buahna nu lobana lima urang.

Mas Parjo paling datang isuk sakali jam salapan ngontrol doang, saterusna maenhna mah resep ulin. biasa cenah neangan daun muda ceuk mas parjo bari nyengir, huntuna katempo bodas jeung herang da make kawat gigi sagala, ceuk manehna beak lima juta meneran huntu ge cenah.

Buukna ge ayeunamah di beureuman, ngarah jiga si toing seu artis cina tea. unggal poe pake jeans, sapatu kulit jangkung, pokona mah jiga budak ngora bae. mun manehna liwat moni melenghir seungit minyak nyongnyong buatan itali, langsung diimpor ti itali, hargana oge dua juta satengah sabotol.

Mas Parjo baheula beda jenung ayeuna, ayeuna mah gaul pisan, mas parjo teh, disebutna ge embung emas, emang naon cenah, ayeuna mah hayang bos dipanggil na teh.
Mas Parjo mindeng ulin ka Cikopo, rada asup kajero, didinya aya randa moni bahennol arana neng ijah, randa ngora moni bohay, lamun leumpang eplok cendol matak olohok nu nempo, rambutna jiga kembang jambe ngarumbay, persis dewi persik ayeunamah.

Mas Parjo ke edanan pisan ku neng ijah randa bohay. Lamun nganjang teu monang aya nu ngaganggu husus manehna bae, padahal neng ijah teh boga warung kopi. biasana supir angkot nu mangkal teh bari nganjuk kopi ka neng ijah, ti saprak mas parjo sering datang, supir angkot pada nyaho mun aya avanza hideung maranehna tuluy nyingray jiga minyak dina cai, ngajauhan warung nyi ijah. " Neng golis, sok monang sabaraha sapoe dagang kopi teh" ceuk mas parjo. "biasana mah 200 rebu kang" . " wah etamah kocil atuh, ku akang dibayaran 500 rebu sapoe asal maturan bae ngobrol nya" , ceuk mas parjo. " Ah ari akang teu kedah kin aya nu bendu" . "saha nu mawa bondu teh neng. ke dipeser sadayana bondu na ku akang" ceuk mas parjo. " ih dasar aki-aki budeg batur bendu malah bondu teu nyambung ieu mah" gerentes neng ijah dina jero hate. " sanes bondu kang tapi bendu alias ngambek, kang !" ceuk neng ijah." moal aya nu ngambek ka akang mah, neng ke ambekna dipeser, akang tea loba dutina" ceuk mas parjo bari legeg pisan.

Kalakua mas Parjo kitu teh ka denge ku istrina, emba maryani tea, manehna sok nanya ka mas parjo, tapi lain di tembalan malah di ambek, kadang jadi pasea gede. emba maryani mindeng curik, awakna beuki begang, lain tambah lintuh beuki benghar teh malah beuki kuru, nepi ka akhirna emba maryani teh nekad menta di serahkeun, atuh mas parjo atoheun pisan. emba maryani diserahkeun, talak tilu pisan.

Ti harita emba maryani, tuluy nekad hayang jadi TKW ka Saudi cenah, manehna geus buleud tekadna, da di dieu ge lain senang malah nyeri hate. akhirna manehna nyieun pasport

Tidak ada komentar:

Posting Komentar